22 سالگیم داره شروع میشه و من هنوز به خاطر رفتارهای خیلی خاصی که دارم با هیچ دختری ارتباط برقرار نکردم!!!
هر چند اونام با نگاهشون نشون میدن که تمایل دوستی با من رو دارن...
خجالتی نیستم،اندکی احساساتی هستم،تعصبی نیستم،مشکلات روحی و روانی هم ندارم ، اعتماد به نفسم خوبه ولی داستان اینه که به جنس خودم و مخالفم زیاد نزدیک نمیشم اما گوشه گیرم نیستم!
به زور در مهمانی ها و مجالس شرکت میکنم...
احساس تنهایی نمیکنم ولی احساس میکنم به یه دختر نیاز دارم
نظر شما چیه؟ چیکار کنم با خودم؟
جواب 24 یه خورده بیشتر سمت تکنولوژی هست . ولی چون احساست رو فهمیدم دوست داشتم جوابتو بدم . حالا شاید بچه ها پاک کنن سوالتو .- به من ( نسخه قدیم ) و شما در بین دختر ها میگن گلابی
: یعنی میخوای بری ارتباط برقرار کنی و بیشترین دلیلش هم داشتن یه همدم اما نمیری ! و مهمترین دلیلش هم نداشتن ""رو"" برای برخورد با یک دختر هست . یه جورای خجالت - یه همچین چیزایی هست . و زمانی که ارتباط داشته باشید این گزینه برطرف میشه . مثل ترس از بلندی که یه بار بپرسی حله !
: تنها راهش اینه که یه بار چشاتو ببندی بری جلو : میتونه نهایتش به یه ازدواج یا دوست سالم ختم بشه ! یا هر چی ! به من چه اصن !البته الان 22 سالته دیر نیست زیاد .. چیکار میکردی تو ! تو این همه سال !
ما خیلیارو از دست دادیم . حسرتشو خوردیم ...... از هم بازی بچگی بگیر تا فلانو فلان ...
همین یه تیکه : یه ربع قلبت بیاد تو دهنت بهتر از یه عمر پشیمونیه
نظرات من توی سایت ها از نظر خیلیا املی حساب میشه ولی همیشه سعی می کنم نظرم از روی اخلاق و منطق باشه.
پس اگه دیدین نظرم با نظر شما یکی نبود، لطفا سریع موضع گیری نکنین
اول باید ببینین شروع رابطه با جنس مخالف با چه هدفیه.
ازدواج؟ یا دوستی؟
طبق تحقیقات خودم و تجربه هایی که داشتم مورد دوم رو اصلا پیشنهاد نمیدم.
کسانی طرف دوستی با جنس مخالف میرن که از طرف خونواده دچار کمبود احساس و عاطفه شده باشن. و میخوان اینجوری نیازشون برطرف بشه.
ولی کسانی که طرف ازدواج میرن میخوان اون احساس و عاطفه رو از خودشون بروز بدن.
اگه شما هدفت دوستیه که خب من نظری نمیدم چون اگه بدم ممکنه شما باهاش مخالف باشی و دیگه هیچی. دعوا و خونریزی
ولی اگه هدفت شروع یه زندگی مشترک. یا؟ دست کم شروع یه رابطه ی مشروع و درست و حسابی و از روی حساب کتاب هست، (حالا مثل خیلیا که ممکنه حتی 3-4 سال هم دوران نامزدیشون طول بکشه واسه شناخت بیشتر و ... ) اول با خونواده ات در میون بذار.
اینطور که پیداس اعتماد به نفسش رو هم داری. پس سینه سپر برو جلو بگو من زن میخوام
مطمئن باش مادرا واسه پسراشون عروس در نظر میگیرن (دوست، آشنا، اقوام) حتی با پدرتون هم در میون میذارن (بدون اینکه شما متوجه بشین)
اگه مادرتون واسه تون عروس خوشگلش رو تعیین کرده باشه خیلی می تونه بهتون کمک کنه
ولی اگه همچین قضیه ای نیست و شما هم نمی خواهید از عروس انتخاب مادر، استقبال کنین، با فکر و اندیشه راجب به شرایطی که دارین و شرایطی که نیاز هست واسه این کارا داشته باشین، می تونین یه رابطه رو با هر دختری که ازش خوشتون میاد شروع کنین.
قبل از گفتن هر حرفی به دختری که دوستش داری، اول باید ازش شناخت پیدا کنی. اینکه ویژگی های ظاهریش رو دوست داشته باشی دلیل بر ایده آل بودن نیست. برای یه زندگی خوب روح های آدمی باید به هم گره بخورن نه جسمشون. پس ظاهربینی رو بذارین کنار. بعد از شناخت در مورد اخلاق، شخصیت، طرز فکر، دین، مذهب، جهت گیری سیاسی و ... می تونین پا پیش بذارین. اونم با اطلاع دادن به خونواده.
خودتون پیش قدم نشین و به دختری که دوست دارین مستقیما صحبت نکنین. بذارین یه واسطه این کار رو انجام بده. اینجوری هم کلاس کار بالاتر میره هم شأن و منزلت زن حفظ میشه
نکته ی دوم که خیلی هم مهمه اینه که فقط دختر رو در نظر نگیرین. خونواده ی اون رو هم در نظر بگیرین. و حتی اقوام اون خوانواده. واسه همین بعد از خواستگاری هفته ها صرف تحقیقات میشه (واسه زندگی های پربرکت نه این زندگی های دو سه روزه و = طلاق)
در کل، شرایط خودتون رو مشخص کنین. شرایطی هم که اخلاقا بهتون میگه رو مشخص کنید و سعی کنید که داشته باشید.
مسئولیت پذیر باشید
در مورد خودتون (به عنوان جنس مذکر) و جنس مونث کاملا شناخت پیدا کنین. طبیعت ذاتی هر جنس رو پیدا کنین. یه سری چیزا غریزیه یه سری چیزا اکتسابی. غریزه رو نمیشه عوض کرد ولی اکتسابی رو میشه
اگه چیزی بود که جا انداختم خوشحال میشم که بگید
پس اگه دیدین نظرم با نظر شما یکی نبود، لطفا سریع موضع گیری نکنین
اول باید ببینین شروع رابطه با جنس مخالف با چه هدفیه.
ازدواج؟ یا دوستی؟
طبق تحقیقات خودم و تجربه هایی که داشتم مورد دوم رو اصلا پیشنهاد نمیدم.
کسانی طرف دوستی با جنس مخالف میرن که از طرف خونواده دچار کمبود احساس و عاطفه شده باشن. و میخوان اینجوری نیازشون برطرف بشه.
ولی کسانی که طرف ازدواج میرن میخوان اون احساس و عاطفه رو از خودشون بروز بدن.
اگه شما هدفت دوستیه که خب من نظری نمیدم چون اگه بدم ممکنه شما باهاش مخالف باشی و دیگه هیچی. دعوا و خونریزی
ولی اگه هدفت شروع یه زندگی مشترک. یا؟ دست کم شروع یه رابطه ی مشروع و درست و حسابی و از روی حساب کتاب هست، (حالا مثل خیلیا که ممکنه حتی 3-4 سال هم دوران نامزدیشون طول بکشه واسه شناخت بیشتر و ... ) اول با خونواده ات در میون بذار.
اینطور که پیداس اعتماد به نفسش رو هم داری. پس سینه سپر برو جلو بگو من زن میخوام
مطمئن باش مادرا واسه پسراشون عروس در نظر میگیرن (دوست، آشنا، اقوام) حتی با پدرتون هم در میون میذارن (بدون اینکه شما متوجه بشین)
اگه مادرتون واسه تون عروس خوشگلش
رو تعیین کرده باشه خیلی می تونه بهتون کمک کنه ولی اگه همچین قضیه ای نیست و شما هم نمی خواهید از عروس انتخاب مادر، استقبال کنین، با فکر و اندیشه راجب به شرایطی که دارین و شرایطی که نیاز هست واسه این کارا داشته باشین، می تونین یه رابطه رو با هر دختری که ازش خوشتون میاد شروع کنین.
قبل از گفتن هر حرفی به دختری که دوستش داری، اول باید ازش شناخت پیدا کنی. اینکه ویژگی های ظاهریش رو دوست داشته باشی دلیل بر ایده آل بودن نیست. برای یه زندگی خوب روح های آدمی باید به هم گره بخورن نه جسمشون. پس ظاهربینی رو بذارین کنار. بعد از شناخت در مورد اخلاق، شخصیت، طرز فکر، دین، مذهب، جهت گیری سیاسی و ... می تونین پا پیش بذارین. اونم با اطلاع دادن به خونواده.
خودتون پیش قدم نشین و به دختری که دوست دارین مستقیما صحبت نکنین. بذارین یه واسطه این کار رو انجام بده. اینجوری هم کلاس کار بالاتر میره
هم شأن و منزلت زن حفظ میشه نکته ی دوم که خیلی هم مهمه اینه که فقط دختر رو در نظر نگیرین. خونواده ی اون رو هم در نظر بگیرین. و حتی اقوام اون خوانواده. واسه همین بعد از خواستگاری هفته ها صرف تحقیقات میشه (واسه زندگی های پربرکت نه این زندگی های دو سه روزه و = طلاق)
در کل، شرایط خودتون رو مشخص کنین. شرایطی هم که اخلاقا بهتون میگه رو مشخص کنید و سعی کنید که داشته باشید.
مسئولیت پذیر باشید
در مورد خودتون (به عنوان جنس مذکر) و جنس مونث کاملا شناخت پیدا کنین. طبیعت ذاتی هر جنس رو پیدا کنین. یه سری چیزا غریزیه یه سری چیزا اکتسابی. غریزه رو نمیشه عوض کرد ولی اکتسابی رو میشه
اگه چیزی بود که جا انداختم خوشحال میشم که بگید
- صفحه :
- 1
هنوز پاسخی به این پست ارسال نشده است.
البته از آنجایی که هنوز در سایت لاگین نکرده‌اید، اجازه‌ی پاسخ دادن به این پست را ندارید.
البته از آنجایی که هنوز در سایت لاگین نکرده‌اید، اجازه‌ی پاسخ دادن به این پست را ندارید.
