این پرسش باید از مرجع تقلیدتون بپرسید.

با این حال شاید این متن از تبیان کمک تون کنه:

امام باقر علیه السلام فرمودند:
روزه این افراد كامل نیست: 1ـ كسى كه امام (رهبر) را نافرمانى كند. 2ـ بنده فرارى تا زمانى كه برگردد . 3ـ زنى كه اطاعت شوهر نكرده تا اینكه توبه كند . 4ـ فرزندى كه نافرمان شده تا اینكه فرمانبردار شود.
(بحار الانوار ج 93، ص 295)
طی چند مقاله قبل سلسله وار بعضی احکام روزه را بررسی کردیم. در این مقاله نیز سعی داریم شما را با برخی دیگر از مسائل روزه آشنا کنیم:

چند مسئله مربوط به مفطرات روزه:
1 ـ خوردن و آشامیدن روزه را باطل مى‏كند، فرقى در كم و زیاد آن نیست، چه یك دانه گندم بخورد، یا یك قطره آب بنوشد، یا خود را سیر كند.
2 ـ اگر با اختیار و عمدا ریزه‏هاى غذا را كه لابلاى دندانهاست بخورد، یا خود را سیر كند.
3ـ فرو بردن آب دهان هرچند كه زیاد هم باشد، روزه را باطل نمى‏كند.
4ـ روزه دار باید از فرو بردن اخلاط سینه احتیاط كند و اگر خلطها به فضای دهان رسیده باشد آنها را فرو نبرد.
5 ـ براى روزه‏دار مضمضه و استنشاق یعنى: (گرداندن آب در دهان و بینى) اشكال ندارد، البتّه باید كاملا مواظب باشد كه آب از گلویش پائین نرود.
6 ـ تزریق آمپولهائى كه جنبه غذائى ندارند، و داخل رگ زده نمى‏شود اشكالى ندارد. (البتّه این مسئله اختلافى است.)
7 ـ نزدیكى كردن موجب باطل شدن روزه هردو طرف مى‏شود. چه منى خارج شده باشد یا نه.
8 ـ براى شخص روزه‏دار شوخى كردن و بوسه و لمس همسرش كراهت دارد.
9ـ براى كسى كه در شب ماه رمضان جنب شده است، اگر بداند كه طبق عادت پیش از اذان صبح براى غسل بیدار نخواهد شد، خوابیدن جائز نمى‏باشد.
10 ـ در شب ماه رمضان اگر انسان وقت غسل كردن نداشته باشد نمى‏تواند خود را جنب كند.
11 ـ اگر انسان شب در خواب شیطانى شد، یا در بیدارى با همسرش نزدیكى كرد و دسترسى به غسل كردن نداشت، مى‏تواند به جاى غسل تیمّم كند، و روزه‏اش صحیح است.
12 ـ دود سیگار و سایر انواع دخانیات در حكم گرد و غبار غلیظ است، و فرو بردن هر دودى از گلو سبب باطل شدن روزه است.
13 ـ هرگاه از روى ناچارى قى كرد، بایستى باقیمانده آن را كه وارد فضاى دهان شده است بیرون بریزد.
14 ـ اگر انسان فراموش كرد كه روزه است و مقدارى غذا خورد، یا چیزى نوشید روزه‏اش باطل نمى‏شود، ولى هر وقت كه یادش افتاد باید باقیمانده غذا و چیزهائى كه در دهانش هست بیرون بریزد.
15 ـ اگر در ماه رمضان عمدا روزه خود را باطل كرد، گرچه روزه‏اش باطل شده است، ولى بر او واجب است تا مغرب از انجام كارهائى كه روزه را باطل مى‏كند خوددارى نماید.

و دو استفتاء از محضر مبارک آیة الله وحید خراسانی (دام ظله):
سوال: کفاره خوردن عمدی روزه ماه مبارک رمضان چیست؟
کفاره افطار عمدی روزه ماه رمضان این است که یک بنده آزاد کند، یا دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند، یا به هر کدام یک مدّ (که تقریباً ده سیر است) طعام، یعنی گندم یا آرد یا نان یا خرما و مانند اینها بدهد، و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد بنابر احتیاط واجب بین تصدق به هر اندازه که می تواند و استغفار جمع نماید، و اگر امکان تصدق نبود استغفار کند، اگرچه یک مرتبه بکوید «استغفرالله» و احتیاط واجب آن است که هر وقت بتواند کفاره بدهد.
سوال: اگر کسی قضای روزه ماه مبارک را گرفته ولی در طول روز عمداً کاری انجام داده که روزه باطل می شود آیا کفاره ای بر عهده اوست و کفاره در این شرایط چقدر است؟
در قضای روزه ماه مبارک رمضان می تواند پیش از ظهر روزه خود را باطل نماید ولی اگر وقت قضا تنگ باشد (بنابر احتیاط واجب) نمی تواند روز ه را باطل نماید. و اما اگر بعد از ظهر عمداً کاری را که روزه را باطل می کند انجام دهد، باید به ده فقیر هرکدام یک مدّ طعام بدهد و اگر نمی تواند باید سه روز روزه بگیرد و احوط (احتیاط واجب) آن است که پی در پی باشد.
فرآوری: آمنه اسفندیاری
بخش احکام اسلامی تبیان