سلام دوستان
فلورانس اسکاول شین تو کتاب چهار اثر خودش بخش اول یکی از قانونای خودشو بیان میکنه:
"هر آن چه که هنگام عبادت خدا از او می‌طلبی باور داشته باش که آن را به دست آورده‌ای. باید طوری رفتار کنی که گویی آن را قبلا گرفته‌ای."
" انسان باید هنگامی که چیزی را می‌طلبد و نشانه‌ای از آن نمیبیند ، تدارکات آن را فراهم کند."
و برای این مثال آورده شده که آدمو به وجد میاره
" مثلا در همان سالی که پیدا کردن مسکن در نیویرک بسیار دشوار بود ، خانمی برای یافتن خانه بسیار نگران بود. البته همه‌ی اطرافیانش این کار را ناممکن میدانستند. حتی دوستانش به او گفتند : واقعا متاسفیم که باید اثاثیه‌ات را جمع کنی و در هتل زندگی کنی. اما او پاسخ داد : لازم نیست برای من متاسف باشید. من اَبَر انسانم و خانه‌ی مورد نظرم را پیدا میکنم. او مرتبا این را تکرار میکرد : ای خداوند بزرگ ، راه خرید خانه‌ی مورد نظرم را برایم بگشاپ. او باور داشت که برای هر تقاضا ، عرضه‌ای وجود دارد و به دلیل اینکه در قلمرو معنویت کار میکرد ، هیچ شرطی را پیش نمی‌کشید و همچنین میدانست کسی که با خداست در موضع قدرت خدا قرار می‌گیرد.
او به این فکر افتاد که چند پتو بخرد. که ناگهان به ذهنش خطور کرد که پتوها را نخر! شاید نتوانی خانه‌ای پیدا کنی و جابه‌جایی آن‌ها برایت دردسر ایجاد میکند. ولی فورا خود را سرزنش کرد و گفت: من با خرید این پتوها تدارکات خرید آن خانه را فراهم میکنم. به این ترتیب ، برای خانه‌ی مورد نظر خود تدارک دید و به گونه‌ای عمل کرد که گویی قبلا خانه‌ای خریده است.
پس از مدتی به طرز شگفت انگیزی خانه‌ای پیدا کرد و با اینکه دوست متقاضی برای آن خانه وجود داشت آپارتمان به او داده شد و پتوها که نشان دهنده‌ی ایمان قوی او به این مسئله بود تاثیر خود را نشان داد."
برداشت شما از این مسئله چیه؟
چجوری باید این شکلی به دعایی که میکنیم و چیزی که از خدا میخوایم اعتقاد و باور داشته باشیم؟
من خودم با خدا حرف میزنم و میگم خودت برام همون گوشی رو بخر و در زمان مناسب و از راه مناسب به دستم برسون ولی یه حسی ته دلم میگه نه! همچین چیزی ممکن نیست چجوری اینو خفش کنم؟! :|
ممنون دوستان که خوندید
M.H.KH.K
ترس تو شیر را درنده میکند
خاکـــــــــــــــیمـ‍‌خالـــــــــــــــصـ‌ســـــــــــــــــــــربــــــــــــــــــــــــــــه‌راه
ترس تو شیر را درنده میکند
خاکـــــــــــــــیمـ‍‌خالـــــــــــــــصـ‌ســـــــــــــــــــــربــــــــــــــــــــــــــــه‌راه
سلام
دوست عزیز میخوام چند تا نکته میگم و میرم سراغ حرفم...
همه ما داستان حضرت ابراهیم و پسرش حضرت اسماعیل رو شنیدیم. تا حالا دقت کردین به این داستان؟
چا باید یک انسان بیاد و فرزند خودش رو قربانی کنه؟ توی این اتفاق یک عامل نقش اساسی داره. ایمان به خدا!
حضرت ابراهیم خدا رو باور داشت. می دونست که همه چیز در اختیار خداست. می دونست که اگر بخواد فرزندش رو قربانی کنه حتما صلاحی توی کاره. اما قربانی کردن بهانه بود برای دل کندن حضرت ابراهیم از دلبستگی هایی که در این دنیا داره و خدا می خواست ایمان حضرت ابراهیم به خودش رو بسنجه. وقتی ایمان کامل شد نباید به معجزه شک کرد...
این حرف ها رو زدم که به "ایمان" برسم...
ما برای این که دعای خودمون رو باور داشته باشیم اول از همه باد خدای خودمون رو باور داشته باشیم. باید بهش "ایمان" داشته باشیم. وقتی بدونیم و بفهمیم که بالاتر از کسی نیست. فقط از همون خدا میخواهیم هر چی رو که میخواهیم.
وقتی از خدا چیزی رو می خواهیم باید (تاکید میکنم "باید"
خودمون هم برای اون چیز تلاش کنیم و باور داشته باشیم که بهش می رسیم.
شنیدین میگن همیشه لحظه آخر خدا نزدیک تر میشه.... حتما تجربه این رو داشتین که یه زمانی یه کار حساسی یا مشکلی براتون پیش اومده و موقعیتتون اضطراریه و تو اون لحظه به هیچکس و هیچ چیز به جز خدا دل نبستین و دیدین که واقعا مشکلتون حل شده ( برای من بارها اتفاق افتاده و برام همیشه مثل معجزه بوده...)
یه چیز یگه هم بگم...
همین حالا و تو همین روزا من یک آرزویی دارم که شاید رسیدن بهش کمی سخت باشه و تا همین چند وقت پیش کمی بابت این که به هدفم نمیرسم ناراحت بودم اما سریع به خودم اومدم و به یادم آوردم که یه خدایی دارم که اون بالا هوامو داره. از خدا خواستم که من رو به آرزوم برسونه و حالا دارم با تمام تلاشم خودم رو در مسیر رسیدن به این هدف قرار میدم و البته باورش دارم و خدا خودش میدونه که هرروز دارم با این هدف زندگی میکنم و خودم رو میبینم که به اون هدف رسیدم.... (در صورتی که تا مدتی قبل اون هدف رو دور میدیدم!)
و یه نکته... اگر روزی به خواسته مون نرسیدم، اگر واقعا اون رو از خدا خواستیم و براش تلاش کردیم، حتما صلاحی توی کار بوده.
دوست عزیز!
خدا حقیقت داره...
دعا حقیقت داره...
قانون جذب حقیقت داره...
این ماییم و باورهامون که زندگیمون رو داریم باهاش می سازیم...
دوست عزیز میخوام چند تا نکته میگم و میرم سراغ حرفم...
همه ما داستان حضرت ابراهیم و پسرش حضرت اسماعیل رو شنیدیم. تا حالا دقت کردین به این داستان؟
چا باید یک انسان بیاد و فرزند خودش رو قربانی کنه؟ توی این اتفاق یک عامل نقش اساسی داره. ایمان به خدا!
حضرت ابراهیم خدا رو باور داشت. می دونست که همه چیز در اختیار خداست. می دونست که اگر بخواد فرزندش رو قربانی کنه حتما صلاحی توی کاره. اما قربانی کردن بهانه بود برای دل کندن حضرت ابراهیم از دلبستگی هایی که در این دنیا داره و خدا می خواست ایمان حضرت ابراهیم به خودش رو بسنجه. وقتی ایمان کامل شد نباید به معجزه شک کرد...
این حرف ها رو زدم که به "ایمان" برسم...
ما برای این که دعای خودمون رو باور داشته باشیم اول از همه باد خدای خودمون رو باور داشته باشیم. باید بهش "ایمان" داشته باشیم. وقتی بدونیم و بفهمیم که بالاتر از کسی نیست. فقط از همون خدا میخواهیم هر چی رو که میخواهیم.
وقتی از خدا چیزی رو می خواهیم باید (تاکید میکنم "باید"
خودمون هم برای اون چیز تلاش کنیم و باور داشته باشیم که بهش می رسیم.شنیدین میگن همیشه لحظه آخر خدا نزدیک تر میشه.... حتما تجربه این رو داشتین که یه زمانی یه کار حساسی یا مشکلی براتون پیش اومده و موقعیتتون اضطراریه و تو اون لحظه به هیچکس و هیچ چیز به جز خدا دل نبستین و دیدین که واقعا مشکلتون حل شده ( برای من بارها اتفاق افتاده و برام همیشه مثل معجزه بوده...)
یه چیز یگه هم بگم...
همین حالا و تو همین روزا من یک آرزویی دارم که شاید رسیدن بهش کمی سخت باشه و تا همین چند وقت پیش کمی بابت این که به هدفم نمیرسم ناراحت بودم اما سریع به خودم اومدم و به یادم آوردم که یه خدایی دارم که اون بالا هوامو داره. از خدا خواستم که من رو به آرزوم برسونه و حالا دارم با تمام تلاشم خودم رو در مسیر رسیدن به این هدف قرار میدم و البته باورش دارم و خدا خودش میدونه که هرروز دارم با این هدف زندگی میکنم و خودم رو میبینم که به اون هدف رسیدم.... (در صورتی که تا مدتی قبل اون هدف رو دور میدیدم!)
و یه نکته... اگر روزی به خواسته مون نرسیدم، اگر واقعا اون رو از خدا خواستیم و براش تلاش کردیم، حتما صلاحی توی کار بوده.
دوست عزیز!
خدا حقیقت داره...
دعا حقیقت داره...
قانون جذب حقیقت داره...
این ماییم و باورهامون که زندگیمون رو داریم باهاش می سازیم...
راهش اینه:
ایمان به خدا و ایمان به خود.
ایمان به خدا یعنی اینکه باور داشته باشی که یکی هست که هوات رو داره و همیشه مواظبته و دستت رو میگیره
ایمان به خود یعنی خودت رو باور داشته باشی و پا پس نکشی.
به همین سادگی. به هرچیزی که میخوای میرسی.
قرار نیست بشینی تو خونه سر جانماز دعا کنی خدا بهت گوشی بده. خب بلند شو خودت هم یه همتی انجام بده. اونموقع از جایی که عمرا خبر داشته باشی به مرادت میرسی.
مطمئن باش کسی از راه حلال و تو خونه نشستن به چیزی نرسیده. باید زحمت بکشی برای کارت و نتیجه اش رو ببینی.
خدا راه به دست آوردن اون چیزی که درخواست کردی رو جلوی پات میذاره. ( اگه بهش ایمان داشته باشی ) وگرنه خودت باید اونو بدست بیاری. از آسمون که نمی افته برات
اون اصلی هم که بالا نوشتی مربوط به قوانین خود شناسی و خداشناسی هست. وقتی مثبت فکر کنی زندگیت خوبه. وقتی هم منفی فکر کنی به جایی نمیرسی. این به خاطر عملکرد مغزه.
ایمان به خدا و ایمان به خود.
ایمان به خدا یعنی اینکه باور داشته باشی که یکی هست که هوات رو داره و همیشه مواظبته و دستت رو میگیره
ایمان به خود یعنی خودت رو باور داشته باشی و پا پس نکشی.
به همین سادگی. به هرچیزی که میخوای میرسی.
قرار نیست بشینی تو خونه سر جانماز دعا کنی خدا بهت گوشی بده. خب بلند شو خودت هم یه همتی انجام بده. اونموقع از جایی که عمرا خبر داشته باشی به مرادت میرسی.
مطمئن باش کسی از راه حلال و تو خونه نشستن به چیزی نرسیده. باید زحمت بکشی برای کارت و نتیجه اش رو ببینی.
خدا راه به دست آوردن اون چیزی که درخواست کردی رو جلوی پات میذاره. ( اگه بهش ایمان داشته باشی ) وگرنه خودت باید اونو بدست بیاری. از آسمون که نمی افته برات
اون اصلی هم که بالا نوشتی مربوط به قوانین خود شناسی و خداشناسی هست. وقتی مثبت فکر کنی زندگیت خوبه. وقتی هم منفی فکر کنی به جایی نمیرسی. این به خاطر عملکرد مغزه.
- صفحه :
- 1
هنوز پاسخی به این پست ارسال نشده است.
البته از آنجایی که هنوز در سایت لاگین نکرده‌اید، اجازه‌ی پاسخ دادن به این پست را ندارید.
البته از آنجایی که هنوز در سایت لاگین نکرده‌اید، اجازه‌ی پاسخ دادن به این پست را ندارید.
