پارتیشن MBR در واقع سکتور بوت خاصی است که در ابتدای درایو قرار می‌گیرد. اطلاعات مربوط به Boot Loader سیستم‌عامل و نیز اطلاعات پارتیشن‌بندی درایو روی این سکتور ذخیره می‌شود. اگر ویندوز نصب کرده باشید، اطلاعات مربوط به بوت لودر ویندوز در همین قسمت ذخیره شده است. به همین دلیل است که اگر اطلاعات مربوط به این سکتور از دست برود، باید MBR را بازیابی کنید تا ویندوز بتواند بالا بیاید.
MBR برای هارد دیسک‌هایی با ظرفیت حداکثر ۲ ترابایت کار می‌کند، ولی اگر ظرفیت هارد بیشتر از ۲ ترابایت باشد، آن وقت باید فکر دیگری کرد. همچنین MBR فقط از ۴ پارتیشن از نوع Primary پشتیبانی می‌کند.

GPT محدودیت‌های MBR را ندارد. درایوها می‌توانند بسیار بسیار پرظرفیت‌تر باشند و محدودیت ظرفیت به سیستم‌عامل و عوامل دیگر بستگی خواهد داشت. تعداد پارتیشن‌ها با استفاده از GPT هم نامحدود خواهد بود و محدودیت آن را سیستم‌عامل تعیین خواهد کرد. در حال حاضر ویندوز اجازه‌ی ایجاد ۱۲۸ پارتیشن با استفاده از استاندارد GPT را می‌دهد.
در استاندارد MBR اطلاعات مربوط به پارتیشن‌بندی و بوت سیستم فقط در یک جا ذخیره می‌شود. اگر این اطلاعات از دست برود، آن وقت کامپیوترتان بالا نمی‌آید. ولی در استاندارد GPT چند کپی از این اطلاعات در چند جای مختلف هارد نگهداری می‌شود. در نتیجه اگر یک کپی از این اطلاعات دچار اشکال شود، به سادگی می‌شود از یک کپی دیگر استفاده کرد. GPT می‌تواند به صورت خودکار درست بودن اطلاعاتش را کنترل کند و اگر این اطلاعات دچار مشکل شده باشد، کپی سالم آن را جایگزین کند. MBR چنین قابلیتی ندارد و اگر اطلاعات مربوط به آن دچار اشکال شود، آن وقت از روی بالا نیامدن سیستم‌عامل و خطای MBR باید متوجّه این اشکال شوید.
---------------------------------
پ ن :
البته برای استفاده از GPT سیستم عاملتون باید GPT رو ساپورت کنه.
همه‌ی سیستم عامل‌های برپایه‌ی UNIX شامل نسخه‌های ۳۲ و ۶۴ بیتی مانند OS X شرکت اپل، به طور کامل از GPT پشتیبانی می‌کنند. اما فقط نسخه‌های ۶۴ بیتی سیستم عامل ویندوز و تعداد معدودی از نسخه‌های ۳۲ بیتی شامل ویندوز 8، 8.1 و 10، به شرط استفاده از UEFI تقریبا به طور کامل از GPT پشتیبانی می‌کنند.
اطلاعات بیشتر تو لینک های زیر هست.

ممنون از جوابتون، خیلی لطف کردید.